- sümüksüz
- прил. бескостный (не имеющий костяка, костей). Sümüksüz (qılçıqsız) balıq бескостная рыба
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sümüksüz — sif. Sümüyü olmayan. Sümüksüz ət. Sümüksüz heyvanlar. ◊ Sümüksüz dil – danışığını bilməyən, ağzına gələni danışan, danışdığı sözlərə fikir verməyən adam haqqında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küldəmə — (Füzuli) ətin sümüksüz, yumşaq hissəsi. – Küldəmə ət kəs gətir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lındır — (Meğri) sümüksüz ət parçası. – Buddardan çıxan lındırrarı da böləcəm payların üsdə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pöldü — (Qax) sümüksüz ət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
naimə — ə. yumşaq, sümüksüz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabıqsız — sif. Qabığı olmayan (meyvə və s.); üstündə qabığı olmayan, qabıqla örtülü olmayan; qılafsız. Qabıqsız və sümüksüz böcəklər (yumşaqbədənlilər) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumşaq — sif. 1. Basdıqda, toxunduqda müqavimət etməyən və batıb qalmayan; qatı, sərt olmayan. Yumşaq döşək. Yumşaq yastıq. – Bayram yumşaq kresloda oturub papağını çıxartdı, yaylıqla alnının tərini sildi. M. Hüs.. Sadıq kişi ayağındakı yumşaq məs,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti